Krucyfiks
Reżyseria: Xavier Gens
Scenariusz: Carey Hayes, Chad Hayes
Gatunek: Horror
Data polskiej premiery: 13 października 2017
Źródło: http://www.filmweb.pl/film/Krucyfiks-2017-732440
§ Nie udało się z premierą
Ze sporym opóźnieniem, ale wreszcie udało mi się dotrzeć do kina na ten film. Nie da się ukryć, że okres jesienny obfituje w horrory, które akurat w tym okresie mają swoje premiery. Dodatkowo w wielu kinach zorganizowano liczne maratony horrorów z okazji Halloween, co – nie ukrywam – bardzo mnie cieszy (relację ze swojego postaram się zdać Wam wkrótce). A to, że poziom tych filmów nie jest najwyższy, to inna sprawa, ale nie przejmujmy się tym zbytnio, tylko cieszmy się tym, co jest nam dane 😉.
Źródło: http://www.filmweb.pl/review/Egzorcyzmy+wed%C5%82ug+dyletant%C3%B3w-20632
§ Oczekiwania
Zwiastun Krucyfiksu zapowiadał świetny film, zapewniający wielkie emocje. Czy były one wielkie napiszę za moment.
Krucyfiks to jeden z wielu filmów przedstawiających historię opętania. I tu jak powszechnie wiadomo z produkcjami o tematyce demonicznej jest różnie. Czasami są to niezwykle przerażające i porywające filmy wpisujące się kanony tej sztuki, a czasami to marne kopie, w których pomysł był, ale realizacja nie wypaliła. Z tym opętaniem było podobnie.
Źródło: https://fdb.pl/wiadomosci/31836-krucyfiks-oficjalny-zwiastun-horroru-tworcow-obecnosci
§ Coś pomiędzy oczekiwaniami a rzeczywistością
Wydawało mi się, że rzecz będzie się działa wiele lat wstecz, a tu się okazało, że w sumie to aktualna historia – oparta oczywiście na faktach. Rzecz dzieje się w Rumunii, która została przedstawiona jako trzeci świat – chociaż nie wiem, czy nawet nie jest to zbyt delikatne określenie dla tego przypadku. Należy przyznać, że pomimo rozpadających się chałup i skwerów rodem ze średniowiecza, można nacieszyć wzrok pięknymi zdjęciami tamtejszych widoków, starych zamków czy klasztorów. Warto też podkreślić, że w tej niemalże średniowiecznej rzeczywistości dosłownie wszyscy bezproblemowo porozumiewają się po angielsku, co niewątpliwie zasługuje na pochwałę, że tacy świetli i dzisiejsi ludzie tam mieszkają, i że tak świetnie odnajdują się w tej zaskorupiałej rzeczywistości.
Źródło: http://flaashh.pl/tag/krucyfiks-film-2017/
§ Kogo opętało
Film zaczyna się dość ostro. Rok 2004. Rumunia. Księża niosą przywiązaną do krzyża opętaną kobietę. Przeprowadzają egzorcyzm, w trakcie którego kobieta umiera. Sprawa obiega cały świat.
I gdzieś tam w świecie dziennikarkę Nicole wyjątkowo zainteresowała sprawa śmierci tej zakonnicy. Nie bez problemu, ale udaje jej się przekonać przełożonego, że powinna zająć się tym tematem. Wyrusza do Rumunii, aby poznać prawdę – co zabiło zakonnicę? Choroba czy egzorcyzm? Po dotarciu na miejsce od ręki zaczyna prowadzić swoje dochodzenie i mimo braku przychylności ludzi uwikłanych w tę sprawę zdobywa pierwsze informacje na interesujący ją temat. Kobieta dowiaduje się, że często wśród zaściankowej społeczności (w niektórych regionach) dochodzi do nieuzasadnionego stosowania egzorcyzmów zastępczo w leczeniu chorób psychicznych, co jest spowodowane kulejącym systemem zdrowotnym.
Im bardziej Nicole zagłębia się w tajniki tego przypadku, tym coraz więcej dziwnych rzeczy zaczyna dziać się dookoła niej. One jednak się nie poddaje i uparcie dąży do poznania prawdy. Dużo dowiaduje się na temat opętania, chociaż sama nie wierzy w nic. Nie wierzy opętania, nie wierzy w Boga. Niegdyś pozbawiona wiary, która można powiedzieć w brutalnych okolicznościach została jej wyrwana przez okoliczności zabierające jej kogoś bardzo bliskiego.
Zaczyna się robić coraz bardziej niebezpiecznie. Ostrzeżenia, które otrzymuje nie powstrzymują jej przed dalszym działaniem. Dziewczyna poznaje od bliskich zmarłej i osób, które miały z nią do czynienia szokującą prawdę zaciskającą się coraz mocniej wokół jej szyi. Gdy Nicole zaczyna odczuwać brak dopływu powietrza postanawia się wycofać, ale jest już na to zbyt późno.
Źródło: Kadr z YouTube (zwiastun)
§ Rzeczywistość
Ciekawe podejście do sprawy tylko nie wiem, czemu wykonane zostało to wszystko tak jakoś od niechcenia. Film niby interesujący, ale osobiście we mnie nic się nie obudziło. Linia poziomu mojego zainteresowania ciągle rosła, ale nie potrafiła dobić do punku zadowolenia i usatysfakcjonowania. Wznosiła się i opadała i tak cały czas. Działo się wiele, ale wszystko było takie miałkie. Nic mnie nie porwało, nie przestraszyło. Choć trzeba przyznać, że dobrze się zapowiadało. Pierwsze sceny były bardzo obiecujące, później zabrakło mocy. Możliwe, że straciłam dużo na filmie przez to, że za nami siedzieli dwaj przerośnięci panowie, którzy sobie trochę bekali, trochę gadali itd., ale nie wydaje mi się, żeby to aż tak bardzo mogło mieć wpływ na odbiór filmu w takim stopniu, żeby tak wiele mu ująć.
Bardzo mi się nie podobała aktorka występująca w roli Nicole. Była taka nijaka… Reszta aktorów w sumie też nie zrobiła rewolucji. A ogólne wrażenia z filmu można porównać z tym nie do końca udanym końcowym egzorcyzmem. Ten był z kolei niezwykle byle jaki i zrobiony trochę od niechcenia. A szkoda, bo materiał wydawał się obiecujący. Niestety jak wiele innych został pogrzebany żywcem. Nie pozostaje nic innego jak uronić kropelkę łzy nad kolejną nieudaną produkcją.